تاریخچه موی تای

اشنایی با خان موی تای  ( درجه و نشان ) 

«موی تای» هنر رزمی و روش دفاع از خود است که در آن از ضربه‌های مشت، آرنج، زانو و پا استفاده می‌شود و قبلاً ضربه‌ی سر را نیز سلاح مجاز می‌دانستند. موی تای امتحان قدرت است و در آن از قسمت‌های مختلف بدن و حتی اسکله‌های بدن به عنوان سلاحی در نبردها استفاده می‌شود و هیچ عضوی از بدن غیر فعال نمی‌ماند. در واقع می‌توان گفت که «موی تای» نبرد با سلاح‌هایی است که همیشه همراه آدمی است و افراد بشر به طور خدادادی از آن بهره‌مند هستند.
«موی تای» یا به عبارتی «تای بوکسینگ» ورزش رزمی و سنتی کشور تایلند است و به طور خاص به مردم کشور تایلند تعلق دارد و قدمت آن با تاریخچه‌ی مردم «تای» آمیخته شده است. ریشه‌ی «موی تای» به زمان‌های بسیار قدیم باز می‌گردد، به زمانی که مبارزات انسان‌ها، بدوی و ابتدایی بود و مجبور بودند برای زنده ‌ماندن و حفظ خانواده و طایفه و... با هم بجنگند و این آغاز داستانی است که چطور انسان‌ها شروع به استفاده از ضربات پا، زانو، مشت و آرنج‌های‌شان در مبارزات نمودند.
موی تای به عنوان بخش ضروری فرهنگ تایلند از دوران کهن بر جای مانده است و افرادی که تای بوکسور بودند یا در این رشته مهارت داشتند، اغلب لقب «مردان شریف» را می‌گرفتند. در دوران قدیم افرادی که می‌خواستند به فرمانروایی و حکومت دست یابند، مجبور بودند که از بین هجده سبک موی تای، چهار سبک آن را بیاموزند. این چهار سبک شامل «کانیکا» (Kanika) هنر حرکات بدن، «آتیاسا» (Atihasa) تاریخچه‌ی اجداد قهرمان، «مایا» (Maya) هنر مشت‌زنی و «مونتا» (Munta) دانستن طلسم افسانه‌ای بود و به همین علت موی تای یکی از مهارت‌های پادشاهان در زمان‌های قدیم بوده است.
این هنر رزمی در دوره قبل از آیودهایا «سبک چای یوت» (Chaiyuthstyle) «روش مبارزه چند وجهی» نامیده می‌شد و از آن زمان که کشور سیام (Siam) نام خود را به تایلند تغییر داد، این ورزش هم «موی تای» (Muaythai) نامیده شد و باید توجه داشت که تلفظ صحیح نام این ورزش در زبان دری، «موی تای» است و اگر به شکل دیگری تلفظ گردد، معنی آن تغییر خواهد یافت.
موی تای در قرن اخیر مورد توجه نقاط مختلف جهان قرار گرفت و در نقاط مختلف جهان به خصوص کشورهای اروپایی مکرراً مسابقه‌های آن برگزار شد. از این رو از دو دهه‌ی اخیر به بعد، اداره‌ی تربیت بدنی کشور تایلند مصمم گرفت ورزش موی تای را به طور جدی و در سطح بین‌المللی گسترش دهد و فعالیت خود را از سال 1985 با تأسیس «انجمن موی تای آماتور تایلند» و با نام اختصاری (AMAT) آغاز کرد. در سال 1999 در جلسه‌ای که با حضور اعضای کمیته المپیک آسیا در کشور کویت برگزار شد، اعضای کمیته‌ی المپیک آسیایی با درخواست کمیته‌ی ملی المپیک تایلند، مبنی بر پیوستن ورزش موی تای آماتور به المپیک آسیایی موافقت نمودند.
پوشش‌های سنتی «موی تای»:
در گذشته مردم تایلند هنگام نبرد با کشورهای دیگر جهت تقویت روحیه نیروهای خود دعاهای خاصی می‌خواندند و به جز شلوار و پیراهن سنتی از پارچه‌ و کمربندهای مخصوص به عنوان محافظ در مقابل نیروهای هیپنوتیزم‏کننده استفاده می‌کردند، که به اختصار از آنها نام می‌بریم:

تاریخچه موی تای ایران

«موی تای» یکی از کارآمدترین هنرهای رزمی و روش دفاعی از خود است که در آن ترکیبی از فنون مشت، آرنج، بازو و پا به شکل تخصصی برای حمله و دفاع استفاده می شود. موی تای یا به بیانی دیگر «بوکس تایلندی» که در زبان انگلیسی تای بوکسینگ نامیده می شود، هنری رزمی و ملی کشور تایلند است و به عنوان بخش ضروری فرهنگ مردم تایلند از دوران کهن بر جای مانده است و قدمت آن با تاریخچه مردم «تای» آمیخته شده است.

برای دانستن نتیجه به ریشه ها باید نگاه کرد .

گذشته را مطالعه کنید تا آینده را بشناسید .

هر که در هر کجای مشرق زمین و در میان آموزشگاه های رزمی مختلف بگردد هیچگاه نمی تواند گروهی را پیدا کند که روش مبارزه او از { کیک بوکسهای } تایلندی مرگبار تر باشد .

بسیاری از اساتید رشته های رزمی اذعان دارند که کیک بوکس تایندی یک فرد حرفه ای است .

که فقط برای زنده ماندن می جنگد .

{ مو آی تای } میراثی است که حدود 2000 سال در قلب مردم تایلند جای دارد .

کسانی که از این کشور دیدن کرده اند این موضوع را تائید میکنند .

حرکات سنتی وای کرو (waikru) که به معنی «ادای احترام به استاد» است به منظور حس حق‏ شناسی در ذهن و قلب هر تای بوکسور جای دارد و برای احترام به پدر، مادر و استاد انجام می‌گیرد.
از این رو در حال حاضر در سرزمین تایلند تای بوکسورها، حرکات سنتی وای کرو (waikru) را برای قدرشناسی از والدین خود که در زندگی زحمات بسیار زیاد برای آنان متحمل شده‌اند و همچنین به منظور قدرشناسی از مربی و استاد خود که این فنون را به ایشان آموخته است، انجام می‌دهند.

افسانه موی تای

در دوران افول تایلند و پایتخت باستانی آن آیوتایا ) (AyuthyA )درسال 1767 ، وقتی که شهر به علت بی کفایتی فرمانروایان آن رو نابودی می رفت ، ارتشمهاجم برمه یک گروه از ساکنان را محاصره کرده و به اسارت گرفتند، در میان اسراتعداد زیادی از موی تای کاران نیز وجود داشتند که توسط مردان برمه ای ( گونگ سوکیپرا نای KonG SuKi Phra Naiگروه ( پوسام تون ) Pho sam Tonدر شهر اونگوآ ،بازداشت شده بودند .

در سال 1774 در شهر رانگون برمه ، لرد حانگرا ـ پادشاه برمه ـ تصمیم گرفت برای یاد بودا جشنی به مدت هفت شبانه روز بر پا کند . همچنین مسابقه بوکسی بین موی تای کاران تایلندی و برمه ای ترتیب داد که جایزه اش یک هدیه سلطنتی بود . یکی از برنامه های جشن نمایش کمدی محلی بود که لیکای نامیده می شد مسابقه شمشیر بازی نیز در نظر نیز گرفته شده بود رینگ بوکس در مقابل تخت پادشاه بر پا شده بود . در طول روز اول جشن یک بوکسور برمه ای برای نشان دادن علاقه و احترام خود به پادشاه بر یک موی تای کار تایلندی پیروز شد . داور مسابقـه هنــگامی که موی تای کار تایلندی وارد رینـگ شــد او را با نام (نـای خانـوم تـوم )

Nai Khanom Tom معرفی کرد ـ یک بوکسور مشهور و نیرومند اهل آیوتایا ـ تماشاچی ها یک مبارز قوی تیره پوست را مشاهده کردند در بین تماشاچی های برمه ای یک گروه از برده های تایلندی بودند که به هم نگاه می کردند و برای او هورا می کشیدند به محض اینکه او با مبارزی روبرو می شد در برابر او شروع به رقص می کردند که باعث حیرت تماشاچی های برمه ای می شد .

داور بعد توضیح داد که...

به ادامه مطلب مراجعه شود

دوازده قانون مقدس موی تای

1) به جای انتقاد از جامعه برای کمک به جامعه به پا خیزید.

2) مؤدب ،متواضع وفروتن باشید.

3) در مورد تمرینات خود در این ورزش خودستایی نکنید.

4) میهن دوست باشید واز کشورتان با احترام صحبت کنید.

5) با دیگران و خودتان صادق باشید.

6) در اجرای تمرینات سخت کوش باشید ودر حرفه خود از کار ،حتی کارهای سخت روگردان نباشید وهمیشه آرامش خود را حفظ کنید.

7) در افکار وعقاید خود مثبت وسازنده .

8) در قضاوت تیز نظر باشید واصول اخلاقی را رعایت کنید.

9) خوش قولی ،احترام ویکرنگی رانسبت به سایر ورزشکاران ،همکاران ودوستان رعایت کنید.

10)سعی کنید منظم وصحیح العمل باشید وبیمار گونه دررویای موفقیت فرو نروید.

11) به قوانین احترام بگذارید.

12) درحین مسابقه از برتری به حریف به طرز ناجوانمردانه استفاده نکنید.

اصطلاحاتی که دررشته موی تای به کارمی رود.

این اصطلاحات با توجه به اینکه موی تای ورزش ملی کشور تایلند می باشد به زبان تایلندی می باشد.

موی تای:

مای موی تای : روش های مبارزه بااستفاده از فنون مشت ،آرنج،زانو وپا

کرو موی : مهارت در اجرای مای موی تای یا مدرس موی تای

وای کرو : لفظ ادای احترام

کاپ : لفظ احترام

خُن : متخصص

پرایا : استاد بزرگ

چرنگ موی: روش وشیوه استفاده از ضربات وشامل 4بخش می باشد:

ا لف: چرنگ مد: ضربات مشت

ب: چرنگ تائو: ضربات پا

پ:چرنگ کائو : ضربات زانو

ج: چرنگ ساک : ضربات آرنج

کرابی : شمشیر کوتاه که افسران نظامی از آن استفاده می کنند.

کرابونگ : سلاح بلند مانند چوب دوس

کوم چونگ : حالت گارد ،دفاع

ادامه مطلب را مشاهده فرمائید...